Harold Koerntjes, manager wonen met zorg a.i. locatie Talma Hoeve
vertelt over zijn werkdag
"Het is maandagmorgen 8.00 uur als ik mijn locatie binnenloop. Ik kom langs de receptie en daar zit Geke. We groeten elkaar en ik vraag of ze wat wil drinken zodat we de bijzonderheden van het afgelopen weekend kunnen doornemen. Terwijl ik de recreatiezaal in loop om een kopje koffie te halen, zie ik mevrouw R. op een met slingers versierde stoel aan de ontbijttafel zitten. "Bent u jarig?" vraag ik haar. ‘Gister!’ antwoord ze opgewekt. ‘Het was zo’n leuke dag, er is veel bezoek geweest. De zusters hebben zelfs voor mij gezongen!’
Ik haal de koffie en neem met Geke het weekend door. Gelukkig is er niets bijzonders gebeurd. Ik vervolg mijn weg naar mijn eigen kantoor. Net als ik mijn computer wil opstarten om de mail door te nemen, loopt er een medewerker binnen; mijn deur staat namelijk altijd open. Ze is wat geëmotioneerd en geeft aan dat ze een probleem heeft, maar niet zo goed weet hoe ze het moet oplossen. Morgen moet ze naar de dierenarts om haar huisdier te laten inslapen, maar ze moet overdag ook werken. ‘Ik kan hier toch niet zomaar vrij voor krijgen! zegt ze. Dan moet mijn vriend maar alleen gaan!’. Ik antwoord dat dit zeker niet zomaar kan. Dat het voor haar wel heel heftig kan zijn en dat het wellicht fijn is als ze erbij kan zijn. ‘Heb je al aan collega’s gevraagd of ze met je kunnen ruilen? vraag ik. Op dat moment komt ook de planner binnen. De planner ziet haar emotie en vraagt wat er aan de hand is. Ik vraag de planner of zij niet even kan rondbellen naar de collega’s, want de medewerker is er nu te emotioneel voor. Na vijf minuten komt de planner alweer terug en zegt dat het al is opgelost. De medewerkster vind het fijn dat we het zo hebben geregeld."