Kapitein in hart en nieren

Ervaringsverhaal

Je leven ten dienste stellen van kwetsbare mensen. Dat is wat Els Langereis zo bijzonder maakt. Inmiddels 89 jaar, heeft ze door haar functie als Kapitein bij het Legers des Heils op heel wat plekken in Nederland gewoond. Ze is geboren in Leeuwarden, maar daarna tientallen keren verhuisd, door heel Nederland.

Daar waar het Leger haar nodig had. Daar was zij. Zo woonde ze jarenlang in een prachtig grachtenpand in Amsterdam. Dat was toen nog betaalbaar. Els wordt door haar omgeving Zus of tante Zus genoemd. Zo is dat gegroeid in de loop der jaren als zus van zes!

Waar ik nodig ben, is mijn thuisWaar ze ook woont, die plek is haar thuis. Van Amsterdam tot Bartlehiem en Hallum, alle plekken roepen mooie herinneringen op. Amsterdam heeft een apart plekje in haar hart. Niet alleen omdat ze daar langere tijd woonde en werkte als ‘chef de salon’, maar ook omdat ze daar Cor ontmoette. De man waar ze mee trouwde, maar die er nu helaas niet meer is. Vanuit het keukenraam van het statige grachtenpand, dat net boven de stoep uitkwam, had ze een prachtig uitzicht over de grachten. Eén van haar favoriete plekken, waar ze nu nog met plezier over vertelt.

Chef de salon
Sokken invouwen, de was vouwen, tientallen overhemden strijken, Els draaide er haar hand niet voor om. Zo zorgde zij ervoor dat collega’s zich in een gladgestreken uniform konden inzetten voor de maatschappij. Dat was haar taak en daar was ze trots op.

Het Leger de Heils van toen was anders dan nu. “Nu wordt er geen muziek meer gemaakt en zijn er geen zangkoren meer”, vertelt Els met weemoed. De rangen en standen zijn er nog steeds. Kapitein. Dat was haar rang. Haar hoedje droeg ze dan ook met trots. Een zichtbaar kenmerk van haar Kapiteinsrang.

Inmiddels woont Els weer in Leeuwarden, de plek waar haar wieg stond en waar haar kleurrijke leven begon. Ook hier is ze weer op haar plek. Het hoedje is er nog altijd, een mooie tastbare herinnering aan haar ‘Kapiteinstijd’.

Els Langereis woont in Sint Jozef in Leeuwarden